ძე

I. ვაჟიშვილი (ნახე კაცთან) (ფსალ. 2, 7 და 8, 4), сын.

— ზოგჯერ არს სახელი საზოგადო, ვითა შვილი (ვეფხისტ. 33, 36, 118; შავთ. 3).

II. ძე

არს ძირი ზმნათა ჰსძეს, მიძს, имеется, უკუთქმითად: არ მოეძევა, არ მოეძება не имеется, კუალად გაძევება, განძება და სხ. ხოლო მარტივად ლექსი ესე იხმარების ფრიად იშვით, ქონებისათჳს სახმართა ნივთთასა, ვითარ ნემსის ძე გამომელია.